Znaki historii
 
Orle biały
latawcem na niebie zataczasz koła.
Odliczasz wieki smutne i krwawe.
Spoglądasz z góry na los człowieka.
Widziałeś wiele bitewnych pól,
ziemi pokrytej żołnierskim trupem.
Pamiętasz zdrady, okowy, pęta,
mrozy Sybiru i zimne cele.

Słyszałeś strzały w katyńskim lesie
I niedobitych jęki o zmroku.
Wszystkie niedole widziałeś z góry.
Cała historia mieści się w oku orła białego,
który z wybitym skrzydłem szybuje
od lat tysiąca
po polskim niebie

Władysław Panasiuk ( Chicago)

Jak napisać " Blask Chwały"? Czy istnieje jakaś ortografia "Blasku Chwały"?

spotkanie z Weroniką

serce z kryształu i dusza z kryształu
świeciły jasno na niebios lazurze
poczęta niby jak kwiat słonecznika
i na promiennym płynęła chórze.

wzięła głos nowy i światło promyka
a gdy fortepian dotykał bruku
sięgnęła płótnem swym Weronika
z krajów zaświatnych który ją zrodził.

księżyc był pełny i gwiazdy w koronach
świeciły jasno na niebios lazurze
gwiazd mateczniki w podniebnym chórze
jak z podniebnego srebra i złota.

i na promiennej popłynęła łodzi
o brzasku światła dnia trzeciego z rana.




Agamemnon

Emilii mojej duchowej córce

Twoja śmierć przedwczesna

cóż znaczy, gdy pamięć i zapomnienie

przestanie istnieć gdy nie będzie już życia na

Ziemi gdy Słońce tak jak ty zgaśnie.

Agamemnon

19.03.2016 23:35