--> Kto jest twoim Królem?

Za serce twarde będziesz Polaninie

Odcięty tak długo, aż na krwawym znoju

Odnowisz ducha zmurszałe świątynie.

Cierpieć tak długo na krwawym twym znoju

Za grzechy swoje będziesz Polaninie,

Aż dzieci swoje napoisz u Zdroju.

Kwiaty patrzyły na słońca twych dzieci

Wzrokiem natury ziemi natchniętej

Światłem idących i przeszłych stuleci.

Na ziemi krwawej, jak na ziemi świętej

Kwiaty patrzyły na słońca twych dzieci

Gdy się upierasz, więc będziesz przeklęty

Sam sobie stawiasz i wpadasz w swe sieci

Cała historia zapytuje cię z bólem

Polaku wielki – kto jest twoim Królem?

Ani wschód Kozła, Zachodu co zginie

Dworu Penteja straszliwy upadek

Nie oprze się wałom opartym w wiklinie.

Wśród fal szumiących poszukujesz schronu,

W burzliwym morzu - suchego zagonu.

Agamemnon

17.02.2010 1:05