spotkanie z Sokratesem

(fraszka z cyklu: w gaju Akademosa)

nazajutrz znowu znalazłem się w gaju –

pośród skał różnych ze śpiewem słowika.

w pienistych wodach Albuni kaskady –

płynęła młoda muzyka natury

aż muzy dotknięte tym pięknem jak z raju

by słuchać

przybiegły z odległej Pallady.

oto z kolei

co to jest piękno? – zadałem pytanie

(gdy napotkałem Sokrata w alei

a była to siwa już głowa

i sławna – zaprosił mnie do dialogu).

i odrzekł: piękno jest obrazem Boga.

do grona bogów zatem nie godzi się wchodzić temu

kto nie jest przyjacielem mądrości – odparłem.

Sokrates wysłuchał te słowa

jak gdyby znane mu były od dawna.

a ja wśród skał granitu pośród oleandrów

pośród błękitów

podziwiając piękno skierowałem kroki

na szczyty Olimpu.

03.02.2011 00:2