Poezja egzystencjalna odtwarza związek pomiędzy ciałem i duszą
czwartek, 5 listopada 2009
Ziemio jakie jest twe imię?( odpowiedź dla cywilizacji śmierci)
Ziemio pod prawami
Ziemio pod gwiazdami
Bez Chrystusa błądzisz.
Wielka Ziemio, wielka rozogniona
W przestrzeni rozłogiem
Chodzisz cała w trądzie
Rządzisz ustawami
Krwawymi po orbicie
Bez Chrystusa błądzisz
Nie oddychasz Bogiem
I ` b e z `B o g a` k o n a s z.
Ziemio rozogniona
Jakie jest twe imię?
Ziemio ty olbrzymie
Otchłaniami podkrążona
Oczodołem w srebrnym mieszku
Co o tobie ja tu słyszę?
Chodzisz po orbicie
W` k r w i` w y p r a w n e j `p y s z e.
*
Przemknął boży ogień
A tak wiotki jako błyskawica
Nie dał się nawet ująć w żadne słowo
Nie dał się nawet w myśli mej zapisać
Tu próba siły staje się ogniowa
I całej myśli staje się wybuchem
By boski ogień płonął
Żywe wstało Słowo
Girlandą ludów otoczony duchem
Agamemnon
03.11.2009 19:08
Subskrybuj:
Posty (Atom)