*** 
 


Pan przemienienia lub Pan zmartwychwstania 
i nowy poranek na nowo powstaje 
i jakieś zielenie płyną jakieś nowe jasne kraje 
w zamglonej nocy przed rannym świtaniem 
trudno zrozumieć a jednak powstają 


element absolutu odnaleziony w człowieku 
nie został odrzucony 



Agamemnon 

Gdy się Chrystus rodzi
gdy na świat przychodzi 

W swoich ramionach wtulone głęboko 
Girlandy ptaków były gdzieś zebrane... - 
Pousypiane klucze żurawiane... 
A księżyc krągły świecił już wysoko... 

Duch mój o skrzydła głosem ołowianym 
Prosił... i pierś swą otworzył szeroko! 
Jak gdyby wyrwać chciał niebu przemocą. 

I żaden powiew w tak ogromnej ciszy 
Nie ruszył liściem... A Polska to słyszy 
Sercem i słońcem które świeci nocą... 

Widziałem gaje i obłok wspaniały 
I parę Jego rodziców – świecącą – 
– Szmaragdów łąki i szafirów skały... – 
Pooświetlane promieniem miesiąca.

Agamemnon