***



dokonano na nas oszustwa
dług garbi plecy
ciosy bezwzględne
nie pozwólmy by one na nas spadały
- jest to w naszej mocy.

nie pozwólmy byśmy dźwigali kamienie
na absolutny dobrobyt dla oligarchów
- tylko dlatego że oni tak chcą.




Agamemnon
30.08.2012  17:19

o radości iskro Boga

gdzieś tu blisko bardzo blisko
od szakłaków aż po zioła
w nieprzerwanych serc siedliskach


ciągle tajny promień drgał
szeptem muzykalnych wód
perły na dnie jak z kryształów
pluski wody brylantowej

ruczaj wody zawsze rwał
wśród liściastych i iglastych
cieni
oraz mchem
porosłych skał

gdzieś tu blisko bardzo blisko
od szakłaków aż po zioła
w nieprzerwanych serc siedliskach
o radości wielki czar

o radości Boga mgła
w iskrze życia Jego dar
muzykalną radość mam

wśród porosłych mchami skał
wśród promieni słońc zieleni
wraz z uśmiechem długowiecznym
wśród ruczajów się rumieni

jak w Edenie łuk słoneczny
z Boga sercem
świętych rajów –
cyprysowy Boga gaj

gdzieś tu blisko jakże blisko
od Bałtyku aż po Tatry
w nieprzerwanym uroczysku
ruczaj wody wartko rwał
szeptem muzykalnych wód

o radości darze Boga
w iskrze życia radość masz
w sensie piękna i mądrości
wartość chleba do podziału –

przywilejem czystych serc
jak letejskich szeptów wiosny



Agamemnon
02.02.2010 12:15

Krzyż Pański

 
Na ścianie w starej, - gdy w praojców chacie -
Na ścianie w czarnej od dymu i woty
Wgryzł się krzyż czarny w Boga majestacie
A błogosławił swym promieniem złotym... -
Wy, którzy pieśni tej jeszcze słuchacie
A pamiętacie modlitw ojców roty,
Błękit zarania przeświętego rodu;
Król duch - przez Boga stworzyciel narodu.


Wisiał - choć czarny a przecież był złoty,
Widzę go w rokach mgieł tysiącowych
Opromieniony jak wieków przeloty
Wśród czasów zaszłych jak i czasów nowych,
Od pieśni wielkiej dziada Wajdeloty
I Wrenyhory zbroic tarcz stalowych
Przez Jana III ceglanych kurhanów
Aż do Krzysztofów Baczyńskich peanów.

I od Giewontu na Bałtyk spoziera
I sięga wzrokiem okolic Schwarzwaldu
Tam gdzie się kończy, zaczyna Riwiera
I goni wzrokiem do wzgórz wielkich Andów
Tam gdzie się morze lądami podpiera
I oceany pośród wielkich landów
Łukiem przełęczy świętej Słowa mowy
Jak drogowskaźny wielki słup globowy.

 


Agamemnon
19.03.2010 23:16


Ps.

Jest on od wieków od Boga potęgą
Dany narodom
Jest on przemocy – dziejową - tu skargą!
Próbuje go zdjąć. O! ludzki bezwstydzie
Krwawymi dłońmi człowiek apostata
Siłą nihilizm narzucać chce światu! -
W obłąkanym swym zwidzie
Od Boga krzyż ten, jest wieków - potęgą
Jest on powtórzę dziejów – tutaj – skargą
Stoi i patrzy pieczęć Słowa mowy 
Nasz drogowskaźny święty słup stalowy.


Agam.

Pomordowanym przez Niemców

poświęcam
(w hołdzie)


Ja waszym ciałom, które wiecznie płoną,
Ja staję przeciw waszej ciałożęci,
Przeciw ogniowi z prochami co toną
W koronach lutni rapsodów zatknięci,
Ja jestem waszej ofiary ikoną
I waszej lutni żyjących pieczęcią
I krwawych snów moich najokropniejszych
Czasów minionych i czasów dzisiejszych.

Jak twarze kwiatów - w szkieletach bieleją;
Butem niemieckiej kultury, zmiażdżone,-
Niech wichry tu wyją, - niech wichry wywieją
Z popiołów twarze złote zpromienione! -
W kałużach krwi... – niech Bogiem jaśnieją!
Niemiec swą butą przeważył w dni one -
W księgach zamkniętych zgubionej pamięci
Wędrują ludzie... - krwią waszą przeklęci.

Ja waszym ciałom, w które patrzę z bliska,
Widzę przeżarte ziemią oczodoły,
Jam żywy świadek, jak księżyc z siedliska
Sinym rapsodem pooświetlał doły,
W których snem mrocznym ziemi prochowiska
Srebrne stanęły przy grobach anioły,
Jak w formach zimnych zagrały żelaza...-
Ponad sosnami siła i zaraza.

Ku światu temu nad ogni obręczą
Skarga historii jest na dnie pieczęci.

Z wieczystej księgi - krwią w wyrytym słowie
Poszkodowani wznoszą w górę ręce
I oczkują - co Bóg na to powie. -
Bóg odpowiedział - jak ongiś - swą tęczą.
I oczekują co człowiek dziś powie;...
Gdy dziad zabijał... wnuk teraz; - przekręca...
Ja stałem przy was, późnym świadkiem – zjawą
Gdym z Panem ważył – pierwsze wagi prawo.


Agamemnon
11.03.2010

Pieśń ( Modlitwa)

Odbierz mi, Panie, ręce wygnańca
i daj mi ręce dzieci.
Jakże uradzę w martwych kolumnach
mity wybiegłe naprzeciw?

Jakże ogarnę za snów najcięższy,
jak ptakom odpowiem słowem?
Oto się sypią czerwone węże,
liście jesieni klonowych.

Jakże wbitemu w umy peamów
trwodze pod prąd ulecieć?
Odbierz mi Panie, oczy wygnańca
i daj mi oczy dzieci.

Krzysztof Baczyński


Oczy co łzy wylały rzewne
Wyschły suchym traktem jak ognista rzeka
I w oczodoły co zbrodzień wyrzeźbił w drewnie
By nie było w nich ani źdźbła człowieka
Wcisnął oczy - gałki z kamienia
Co nie znają żadnego już bólu
Ani nie widzą i czują cierpienia


Agamemnon

11 listopad 2010

Polsko! wśród mędrców

Ponownie stare przychodzą nam duchy,
Jeszcze wścieklejsze z diabelską przekorą,
W cynicznych czynach – jak jakieś pastuchy
Patrzą i szkodzą... – a z chciwością biorą;
I chcą narzucić krajowi łańcuchy.
Jako korniki co gryzą pod korą;
Spędzono do mnie te stworzenia boże,
Bym je odżywiał... - jak kwiaty i zboże.

Polsko cię czuję, ... wśród mędrców bandytów
A świat ich witał w pierwszym jej szeregu;
Niebo do orlic tymczasem u szczytów
Z Tatr wielkich – wzniosłych – błękitnych od śniegu
Bije Bałtyku … – Z Dunajca zenitów –
– Z otchłani słońca odtworzona biegu
Wzrosłaś na tronach – święte Boga Słowo –
Duch pomnożony – i świątyń królowo.

Agamemnon
26.07.2010 23;20

W moim ogrodzie

Ten kwiat pamięta – o! żywe wskazanie,
Całe to piękno od kwiatów tajemne
O geście woni – prawdziwie anielski,
Moc w tobie piękna! Pod piękna władanie –
Oddają całe ogrody panieńskie
Jak w boskim gaju zostało już we mnie.

Kwiaty jakoby... – pastele w sukience
Nektary złote, aromat jak miody,
Napój dla oczu – z kwiaciastych koktajli...
I oczy wznoszą jak twarze dziewczęce,
Blade jak perły w zapachach konwalii.
Korony z płatków... – z kroplami od wody.

Kielichom kwiatów czas mój tu poświęcę
Ponad grzędami wiosennej batalii. –




Agamemnon
30.04.2010 21:45






nim nadejdzie wiosna



śnieżną biel szczytów zacinał z wyciem na krańcach świata
widać że Halny ostatnie chmury pędzi po wiatrach
wziął kumulusy - po skalnych halach jodły przygniata
i po przełęczach chce się doszumieć
gdzieś w zimnych Tatrach.

życie jest sztuką może być piękne dotyka wnętrza
jakże zapomnieć tu jeszcze o tym gdy słucham kwiatu
co rośnie w ziemi w śniegowych chwilach – cała w błękitach
i cała ziemia wśród przebiśniegów
chce śpiewać światu.

może przylecą białe gołębie gdzieś z widnokręgów
i sny zakwitną jeszcze w przymrozkach jakby na jawie
brakuje jeszcze białych łabędzi płynących w głębi
albo przy brzegu pośród sitowia
w pobliskim stawie.

na przestrzał znowu otworzy okna wiosna wspaniała
i w rytmie roku do nas powraca z nadzieją w słońcu
w dniach jeszcze chłodnych kiedy wokoło w marcowych kwiatach
zimę już ona wniwecz obraca
– orzeźwiająca.

żywe ogrody zapachną kwiatem wszystkie na świecie
jak dobro czyste anioł przenika w kwiatowym stawie
i chłodna ziemia chyba szczęśliwa – słońce gdy świeci
wszystko w błękitach – cała w słowikach
będzie niebawem.


Agamemnon
29.02.2012 20:25

***

kraj nasz - ziemia
to znasz
tysiąc lat

setki tysięcy obłoków
i cieni
tych którzy
już przeminęli

Agamemnon
20.01.2012 23:57
_________________

dać ateistom do ręki władzę to zniszczą ziemię
Agamemnon

czarna burza

żelazne twarze stoją wokół
żelazne piersi na gór stokach
poustawiane w orlim oku
-w rozbłyskach burzy pooświetlane
i w deszczu strugach poukrywane
-po umywane w strugach obłoków

widzę czas czarny i czarne otchłanie
spadają z nieba i piekło grzmotów
gdy w strasznej twarzy kulisty piorun
potwór ogromny z masy wodoru
urósł jak ogrom

nie mnie ocenić to dzieło Pańskie
będące tylko światu przestrogą
przyszedłem piekło zamknąć pogańskie
żelazną drogą


Agamemnon
27.12.2011 23:47





Ps. Ateiści w XX wymordowali ponad 200 milionów ludzi.
Mapa rządów ateistycznych to mapa strefy ubóstwa i naruszeń praw człowieka.

***


tu gdzie Logos
stał się ciałem
w wiekuistych głębiach
szczytu

a akcie ludzkiej
egzystencji
chwil spełnionych

- czyste niebo
- czyste słońce

pełnia czasu

Agamemnon
11.01.2012 0:06

*** oglądasz wizję świata przez ścierwo telefuriady oglądasz to i to ci wystarcza czerwone łapy zdrajców umoczone w subkulturze pieką swą pieczeń i bijesz brawo ten twój świat ma się stać dla wszystkich zobowiązujący nawet pieczeń – nie jest dla ciebie dla ciebie jest tylko zapach gdy niebyt jest mocą aktu władzy nad tobą Agamemnon 19.12.2011 01:00

________________

psalm 159


nikt nie będzie widział krainy nowej
nikt nie będzie słuchał niezwykłej muzyki
Panie wszystkich stworzeń
jeśli nie wejdziesz w ducha naszego
i w nim nie zamieszkasz

nie przejdzie w strukturze natury - jeżeli
takie straszliwe i takie samotne
odarte z widzenia krainy Twojej
podstawa bytu - bytów nie pochłonie
- przestrzeni wspaniałych i nie oddzieli
co było umarłe i nie przeanieli




Agamemnon
25.01.2012 12:02