Poezja egzystencjalna odtwarza związek pomiędzy ciałem i duszą
środa, 12 listopada 2008
wtorek, 11 listopada 2008
poniedziałek, 10 listopada 2008
Biały Orzeł
Biały Orzeł ze wzrokiem spiżowym
Kreśli wieczności Polski oblicze,
Na płótnie biało czerwonym
Krzesa biało czerwone znicze.
Biało czerwone znicze
Nad grobami ojców trzyma w swych
szponach.
Sprawiedliwość i Wolność
Trzyma w ramionach
Jak mocarne zmartwychpowstania
praw prawidła.
Po polskość tępym dziobem z krwawą
piersią
Biały Orzeł sięga.
Trzyma w swych skrzydłach
Wolność i Sprawiedliwość -
To Białego Orła potęgi!
Agamemnon
Do końca nie wolni
11 listopad 2008 Gdy przyjdzie zmartwychwstania wiek złoty Ze wszystkich serc hymn wielki wykrzeszem, I pełnym słońca otwartym narodu uśmiechem Powitamy Ojczyznę jak panią zdobną w klejnoty. Wiosennym oddycham powietrzem z gwiazdami I patrzę na chaty i sosny i księżyc wieczorem I patrzę na mgłą otuloną zagonów szarzyznę, Ktoś na moim sercu już nie toporem Lecz złotym rylcem rozerwał kajdany I blizny opatrzył balsamem Ojczyźnie. Da Bóg nam kiedyś zasiąść w Polsce wolnej Od żyta złotej, od lasów szumiącej, Że czas zmartwychwstania przyjdzie – Już świta. Bądźże spokojny. Agamemnon |
sobota, 1 listopada 2008
Polska poezja patriotyczna
W rocznicę panowania Tuszczenki
"Kto kraj śmiał zubożyć o siłę bez czynu,
Wprowadzić myśl zmąconą, niejasną!Kto śmiał nam czyn zadławić jedyny
I wtłoczyć niemoc krajowi na własność"
I nędzarzem ducha ojczyźnie być każe !
Gdzie jest ta pieśń co duszę ma i ciało
I wielkich czynów ludzkich jest muzyką!
Co bóstwa ją strzegą i strzegą ołtarze,
Co z białym orłem w polski zachód słońca wzleci,i aortą życia pulsuje przez wieki, stulecia!
Agamemnon
Subskrybuj:
Posty (Atom)