Ku pełni
Jak niezatarte piętno - w nas tkwi
odwieczna żywa pamięć Raju –
bijące źródło dziwnych przeczuć,
których imiona raz nadane
podają ponad głowami epok
mędrcy, poeci i mistycy…
ta pamięć ciągle w nas odnawia
mroczny, palący ból utraty.
Gdzież gwiazda, co by nas zwróciła
ojczyźnie –według Obietnicy ?
autor: Barbara Marek
Gdy w krąg szaleją moce ciemności
Zdradzieckie serca, dusze obłudne
Ryczące z gniewu i ze wściekłości
Wydają plewy w reformach złudnych.
A tu za oknem wściekła zorza
Motłochu radość, u reszty przestrach
Rozbłysła niby pożar
Nadzieja zgasła jak orkiestra -
Wojskowa orkiestra.
dzieciom
Z żywego ciała bólu wydobyte
(serca – co wiecznie kłóci się z rozumem)
rosną pisklęta nieporadne - wiersze.
Ćwiczone w lotach i godowych pieśniach
raz są posłuszne, raz stawiają opór.
Są tu przelotem – nie do zatrzymania.
Pod czyimś dachem wybudują gniazda,
kogoś ich głos ukoi, kogoś wzruszy…
Odlecą wolno, żegnane westchnieniem,
za horyzont Słowa.
- -
Powrócą spełnieniem.
autor: Barbara Marek
Ja jestem Gerda, Kay to mój przyjaciel
Przede mną drepce małe stadko tęsknot.
Trzymam się dzielnie. Już tyle nie płaczę
(Miłość, choć bosa, nigdy nie jest klęską)
Oddałam palto, trepki, rękawice,
Głodna zziebniętą - wilki mnie goniły…
U progu twierdzy, na lodowym szczycie
Łzy koralami na śniegu krwawiły.
Serdecznym ściegiem znaczyły mi drogę
Baśni, co nagle - zamienia się w życie.
Autor: Barbara Marek
O ptaszku
Już tyle razy słonko wracało
I blaskiem swoim urząd ministrów szczyci,
A memu światu cóż to się stało,
Że mi dotychczas nie świeci.
I już się zboże do góry wzbiło
I tylko nie kłos chce wydać.
Całe się pole zazieleniło,
Mojej pszenicy n i e w i d a ć !
Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni,
Gaj już się cały pieśnią zalewa.
Kłócą powietrzni ptaszkowie leśni,
LECZ TUSKU TWÓJ PTASZEK NIE ŚPIEWA !!
Już tyle razy słonko wracało
I blaskiem swoim URM się poszczycił,
A memu światu cóż to się stało,
Że mi dotychczas nikt nie zaświcił.
I już się zboże do góry wzbija
I tylko nie kłos chce wydać kija.
Całe się pole we mnie buja,
A mej pszenicy n i ch...ja !
Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni,
Gaj już się cały pieśnią zalewa.
Kłócą się leśni ptaszkowie w czereśni
LECZ TUSKU - PTASZEK NIE ŚPIEWA!!
kliknij:
http://agamemnonvppl.blogspot.com/
Ośmielił mnie Pan, Agam!
Co złego to nieja. Będę Pańskim krytykiem jeśli można.
Moje przeróbki mają moc Pilcha.
Pozdrawiam.
Jak ty marzysz w internecie.
Tu na forum targowicy
Występują zwykle dzicy
Alfabeckie czynią zwroty
Taki ekstrakt tabularny
Ku Tuskowi tnie zaloty:
Tu z osoby zaszczyt marny:
Czym waść jesteś nikt nie pyta,
No, bo na cóż to pytanie ?
Kto ma w głowie - dużo chwyta,
Mało - łepek w pustym stanie.
Tak tysiące z tysiącami,
A miliony z milionami,
Czy są głupi ,młodzi , starzy ?
A czy mądrość się roznieci ?
Raj czy piekło czeka przyszłość ?
Rai czy piekło czeka dzieci. ?
A co potem - to Bóg zdarzy ?
I nie powiesz nic już więcej,
To nie tędy chyba droga,
Nie oddawaj w ręce Boga,
Gdy sam możesz chwycić w ręce.
~ Agamemnon
ad tuskowata targowica - odpowiedź
Gdy się czyta takie knoty
Włos na głowie stawa w rzędzie.
Wszak tak piszą Jarka Koty,
Co nie wiedzą, że są w błędzie.
Czwarta RP padła z trzaskiem,
Jak purchawka nadepnięta.
Nie odnowisz jej pan wrzaskiem,
Sprawa przez Lud już z a m k n i ę t a!
~Ądaś Micek ,
ad tuskowata targowica - odpowiedź
Czwarta RP padła z trzaskiem
Jak purchawka nadepnięta.
Sprawa przez Lud już z a m k n i ę t a ? !
WRAZ Z BEZPRAWIEM, DZIECI GŁODEM
DOBRZE JA TO ZAPAMIĘTAM. !
Panie Adaś piszesz do mnie ?
Wielkie dzięki.
Więc Ci stawiam to pytanie
I odpowiedz Ty mi na nie.
Więc odpowiedz - i przytomnie !!
Co dobrego do tej pory
Twój Tusk zyścił ?
I dlaczego twój Tuska sprawia
Cud bezprawia
Wraz z ekstraktem nienawiści ?!
~ Agamemnon
O porównują mnie nawet do Tacyta
Dobranoc Tusceta i myśli twe mgliste
I rogi parzyste.
Ja nie spać statecznie, całą noc gotowym
Bo któż śpi bezpiecznie, przy rządzie takowym
I w ogóle wcale, nie będę zuchwale
Czarnymi czarami, żartował z diabłami !
Dobranoc Tusceta, nie robi co chceta,
Reforma też nie ta, że pracuje tak mami !
Dobranoc Tusceta - idź sobie z diabłami !!
Tusk nam bez liku sypie na ziemię
I złe i dobre swe dary:
Słońca promienie – piorunów brzemię –
Piołunny jad i nektary.
Gawiedź się ciesząc łaskawym DAREM
Goni za łatwą zdobyczą -
Toteż się często poi nektarem
A rzadko syci goryczą.
Tusku ! ty jesteś większy niż Jowisz,
Ty z boskich darów wiośnianych,
Co najlepszego tylko ułowisz,
Tym karmisz swoich poddanych !
Więc na kolana ! Za tyle łaski
Pochyl gawiedzi swe twarze
I czołem głowy zmiatając piaski
Wołaj ! żyj nam Tuskowy Cezarze !
(Dla zwyciężonych świat nie zna łaski
Odsunie od nas przyjaźni dłoń.
Ci co niedawno bili oklaski
Dziś zwieńczą naszych oprawców skroń.
Nie pomoże i męstwo, gdzie przezorność mała,
Samobójcze dążenia Polska ma i miała.
Myśl zaiste to przeklęta
Taką piękną niszczy różę !
I nakłada na nią pęta.
PO TRZECIEJ W NOCY, TAK OD NIECHCENIA,
PRZED OŚMIOGODZINNYM DNIEM PRACY,
SZUKAM USILNIE SENSU ISTNIENIA,
JAK RYB Z DZIURĄ W SIECI RYBACY.
BŁĄDZIĆ - NIE ZNALEŹĆ - PRZYPADŁOŚĆ LUDZKA,
GDY W GRĘ WCHODZI PROBLEM AŻ TAKI.
SZUKAĆ LATAMI CELU, JAK NA ZŁOŚĆ,
JAK ODYS RODZIMEJ ITAKI.
PRZED CZWARTĄ W NOCY, TAK OD NIECHCENIA,
PO OŚMIOGODZINNYM DNIU PRACY,
OCZY SIĘ KLEJĄ JUŻ ZE ZMĘCZENIA.
NIC NIE ZŁOWILI RYBACY.
GAWRION
NOC 27-28 KWIETNIA 2000R.
Odpowiedź : MOTTO (na końcu zbioru)
Pożycie państw Unii
jak woda popłynie,
jeśli jedno drugiemu,
słodko, mile, grzecznie
własnych gustów narzucać
nie zechce koniecznie.
A jeśli życzą swojemu
sąsiadowi jak bratu
nie będą narzucać
TAAAKIEGO TRAKTATU.
Polacy szanują
swoich praw odwiecznie
STĄD MILE DZIĘKUJĄ
ZA TRAKTAT STATECZNIE.
...o marzeniach kota Palikota, któremu mózg się zlasował po ciągłym używaniu wibratora.
I MAŻY KOCIĘ W SŁODZIUTKIM TRANSIE,
ŻE PENIS MU ÓRUSŁ WIELKI JAK PŁOT,
A OBOK BÓTLA, W NIEJ WINO TAŃSZE:
HIT BIŁGORAJSKI MARKI: PAL I KOT.
Co jak w Grecji są kolumny - to NARZĘDZIE jak u słonia,
Może Tusk być z niego dumny, na świat cały zachwalając
Z peowskiego to ustronia - bo to nie jest jakiś zając.
Z peowskiego on ustronia, ten nasz kitek MA KONDORA
Cała Unia się weseli - wielka radość jest w Brukseli,
Wielka radość jest w równości, bo WIELKIEGO MA AMORA.
Ten tu zoologiczny okaz, tak jak lama jest na pokaz
Jest on od peowców w darze. Dziękujemy ci Cezarze !
....a MA TĘGI i jest dumny, zobacz jaka jego mina,
Z ewolucji go otrzymał - (taki prezent od Darwina.)
PÓŁ ROKU MINĘŁO
Jesień i wiosna i smutno podwójnie !
Pół roku minęło , a nie widać plonów,
Pełzają rude plamy wśród zagonów
Co kwitły w letnich porankach tak bujnie.
Cóż to za zasiewy? - plewa rodzi plewy !
Z rozbitym sercem, roztrzaskaną duszą
Błądzą tuskowcy w obszarach bez końca ,
Gdzie w przepaść płyną krwią dywany słońca,
Gdzie lasy w wichrach nagie kopie kruszą,
Gdzie w rzekach martwych wzdycha fala rzewna
Wszystko wątpliwe - WŚCIEKLIZNA RZECZ PEWNA ! !
I pływają w nieważkości gdzieś
W przestworzach z Gagarinem.
W nieważkości redagują wypowiedzi
I jak bąki w świat puszczają dla gawiedzi.
Już produkcję po bretońsku
Uruchomił im żołądek
I zajmując, zachwalając i bekając
W przedni rządek.
Tak siarczyście przed nim piejąc !
W przedni, drugi ,trzeci rządek
(ważne jest by był porządek !)
Rozegrano pierwszą ligę
Dystrybucja szła na Rygę
A w swym kulminacyjnym szczycie
Opatrzyli ją obficie !
Błędnym okiem wszędzie ziejąc !
A no widzisz ma gawiedzi
Kto w wyborach tylko bredził !
To ferajna wpół przegnita
O reformy jej nie pytaj !
Nie usłyszysz odpowiedzi.
Tylko stołki i koryta,
Bijcie brawo wszystkie kołki !
To są wasze POmatołki,
Cóż za partia wyśmienita !
.
Jan Kaczmarek
Los Andes Cordilliera
Refren:
Los Andes Cordilliera, Montania, Patagonia,
Ostępy strome, dzikie, gdzie kondor z nagłym krzykiem
Wzlatuje w nieboskłon.
Los Andes Cordillera, Brazylia, Amazonia,
La Plata, Rio Branco, Trynidad, Santa Cruz,
Tropiki wszerz i wzdłuż.
Jak nudno peruwiańskiej lamie w ugłaskanej panoramie
Zoologów centrum miasta "F",
Gdzie taka dzika lama-samiec, spędza życie opłakane
Za parkanem z grubych szorstkich dech.
Tuż obok w klatce siedzi kondor z diaboliczną ptasia mordą,
Nostalgicznie międląc w dziobie kłębek piór,
Bo i ta lama, i ten kondor, z taką szyją barwy bordo
Dziko tęsknią do rodzinnych, stromych gór
Refren:
Los Andes Cordilliera, Montania, Patagonia,
Ostępy strome, dzikie, gdzie kondor z nagłym krzykiem
Wzlatuje w nieboskłon.
Los Andes Cordillera, Brazylia, Amazonia,
La Plata, Rio Branco, Trynidad, Santa Cruz,
Tropiki wszerz i wzdłuż.
Zarówno lama jak i kondor zachowują swoją godność
W tej niewoli zoologicznej swej.
Już tyle nocy, dni i latek w czterech kratkach swoich klatek
Wręcz się duszą, męczą się, że hej.
Czasami lama brzydko splunie, kondor wściekle w kąt pofrunie,
Bo ich serca zza osłony piór i skór
Z Apeninów, z gór Schwarzwaldu wyrywają się do Andów,
Do rodzinnych, stromych, swojskich, dzikich gór.
Refren:
Los Andes Cordilliera, Montania, Patagonia,
Ostępy strome, dzikie, gdzie kondor z nagłym krzykiem
Wzlatuje w nieboskłon.
Los Andes Cordillera, Brazylia, Amazonia,
La Plata, Rio Branco, Trynidad, Santa Cruz,
Tropiki wszerz i wzdłuż.
P.S.
Czy ktoś może mi wyjaśnic, po co Tusk wybrał sie na tą uroczą wycieczkę. Dlaczego - już wiemy. Lubi wycieczki. Nie zawsze ma się szansę zwiedzać ciekawe miejsca, a okazja może się nie powtórzyć..
Gdy szał medialny
w Polaka uderzył siedlisko
zmieniając polskie mózgi
na gruzów zwalisko -
tak jak Noe, co niegdyś
wśród świata powodzi
plemię człeka
od zguby unosił na łodzi.
Tak Polak wśród
losów nieszczęsnych kolei
chciał się jeszcze ratować
na łódce nadziei.
I choć przodek jego
przewrócił się w grobie,
za radą der Dzienników
Tuścia wybrał sobie.
A ten z kolei pracując
w pocie, w pełnym znoju
gwarantuje Polakom
politykę zastoju,
PRACUJE BEZ WYTCHNIENIA
W POCIE OD GORĄCA
MEKSYKAŃSKIEGO SŁOŃCA
W OGROMNYM ZAPARCIU
PRZY CORAZ WIĘKSZYM
GAWIEDZIM POPARCIU.
 Droga mamo!Sama nie wiem czemu napisałam Może ujrzeć znów Cię chciałam Będąc tu aniołkiem w niebie Obserwuje sobie Ciebie Widzę... Często jesteś na mym grobie Chyba więc coś pękło w Tobie Płaczesz krzyczysz szlochasz Może Ty mnie jednak kochasz? Płaczesz także gdy małe dzieci widzisz Nigdy ich nie tulisz Boisz się czy brzydzisz? Pokoik dla dziecka też widziałam I pomyśleć że bym tam mieszkała Spałabym w łóżku przy biurku bym się uczyła Gdybym tylko żyła Jednak jest coś co mnie zaniepokoiło Czy to właśnie to nasze szczęście zniszczyło? Widzę często jak chodzisz w nocy Zaczepiasz panów Są niscy wysocy Nie rozumiem tego.. Potem z nimi gdzieś chodzisz Dlaczego? A potem znów płaczesz szlochasz Powiedz mamusiu Którego z nich kochasz? Chciałabym wiedzieć Gdzie mój tata no gdzie? To chyba tylko Bóg jedyny wie Kończę już mamo No otrzyj łzy Kiedyś będziemy znów razem - Ja i Ty Wiedz mamusiu że ja kocham Cię Najbardziej w niebie. W imię Boga i swoje.... ....Rozgrzeszyłam Ciebie... autor nieznany |
Za murami, za kratami
Stary więzień przez dni całe
Westchnieniami, wspomnieniami
Karmi piersi przebolałe.
Oto owoc szczęśliwicy
Tuskowatej schedy rządnej
Opętanej diablicy !
Tusk nierządem jest porządny !
„
"Ozdobo twarzy, wąsy pokrętne !
Powstaje na was ród zniewieściały.
Dworują sobie dziewczęta wstrętne,
Od dawnej Polek dalekiej chwały.
Gdy pałasz cudze mierzył granice
A wzrok marsowy sercami władał,
Ujmując w ten czas oczy kobiece
Bożek miłości na wąsach siadał.
Gdy szli na popis rycerze nasi
A męstwem tchnęła twarz okazała
Maryna patrząc szepnęła Basi:
Za ten wąs czarny życie bym dała!
Gdy nasz Czarnecki słynął żelazem
I dla ojczyzny krew swą poświęcał
Wszystkie go Polki wielbiły razem,
A on tymczasem wąsa podkręcał.
Jana Trzeciego gdy Wiedeń sławił
Głos był powszechny miedzy Niemkami:
Oto król polski co nas wybawił
Jakże mu pięknie z tymi wąsami !!
Kogo wstyd matki ,ojców i braci
Niech się ze swego kraju natrząsa.
Ja zaś z ojczystej chlubny postaci.”
TUSKU pielęgnuj KWADRACIK WĄSA !
WODZU kochany,CZESZ SIĘ NA LEWO !
Nie bądź rozczochrany.
Przyszłość jak ogród porozwalany,
Przyszłość jak pełna goryczy misa
Liści opadłych żółte dywany,
Winograd ognia strzępami zwisa.
Zmierzch jak dzieciństwo, roztacza CUDY
Barwne muzyki miast myśli przędzie
Nie ma pamięci i nie ma złudy
Wszystko jest FAŁSZEM i FAŁSZ jest wszędzie.
Wszystko jest FAŁSZEM ,wszystko jest KNOTEM
Buduje, wznosi FAŁSZU przewrotem !
Tusk pobił znowu profesora
I zmierza do jego śmierci
Na krwi się pośliźnie i krwią się zadławi jak kością
I czyn ten plugawy pozostanie na wieki jego własnością.
Tak naprawdę nie jest szkoda
Gdy nastała nowa moda
Tak jak u panienki Kingi
Zrezygnował ćwiąk z reformy
A założył stringi.
Dziś więc tylko stringi modne
I niech się tu nikt nie złości
Bo w paradzie on równości
Bardzo zwiewnie i wygodnie
Nie ukryje zawartości.
Rządny władzy, gdyż leży w jego naturze.
Demokratą na dole - despotą jest w górze.
Władza i wolność w zaciętej swarze
Wzgardziły wieków przestrogą,
Nie chcą przy sobie iść w zgodnej parze,
A żyć bez siebie nie mogą !
My się na sądzie wieków nie mylim,
Nie chcemy w kraju tutaj żadnych Sasów
Chlubniej być głupcem z Homerem,Wirgilim,
Niż GENIUSZEM TUSKOWATYCH CZASÓW !
Ileż tu dzieł wstawionych, iluż autorów,
Grubych dzieł wyrażeń, stylów, smaków, wzorów,
Warchołów nie sio Biesio łowskich, kudry, piterki,
Hubnerki, pali żaby i przypieka koty,
I ćwiąkalskie klejnoty i inne młoteczki i młoty.
Ciesz się tandetnym światem narodzie sarmacki,
Gdyż cię dopadły tuskowate macki.
Przez cztery lata obłapiać cię będą
W żydowskie plany spłacania
Niemieckich długów cię w przędą .
O najpiękniejszy Tusku, córo obecnego roku !
Dlaczego pośród tylu powabów uroku,
Do stęsknionej za tobą dążąc okolicy,
Przybrałeś WDZIĘKI, a z wdziękiem niestałość DZIEWICY!
Wstań bez korony, bez wodzów BUŁAWY !
Wstań bez purpury - bo na cóż ten lichy
Szmat dziś dla ciebie, POSTRZĘPION PLUGAWY
BEZWSTYDNĄ ZDRADĄ. A ty nędzny SŁUŻKO
OBCYCH AGENTUR, nad tobą cichy
A wielki człowiek spełnił sąd - Kościuszko !
Jaki rząd uszczęśliwić Polaków jest w stanie.
Odpowiem ci ,że żaden chociaż mogę błądzić,
Gdzie chuć biegnie do koryta -
Tusk nie umie rządzić.
Jest on dla Polaków taka zjawa , zmora
Coś na kształt > Merkel gubernatora.<
I na nic się tu zdadzą różne krzyki, stresy
Nie polskie prezentuje on interesy !
Dialog z internautą ~~edim
Wśród plwocin, diabelskiego krzyku,
Co sądzisz Agamemnon o ojcu Rydzyku ?
Jeśliś taka rymująca głowa
Upstrzyj swą odpowiedź w rymujące słowa.
~~edi
Od strony kuchni, gdzie się kręci lody
Kamera mas mediów tam zwykłe nie sięga
To za głębokie jak na nią zawody,
Ale wkroczyła tam Rydzyk potęga.
I co w takim wypadku zwykłe się zdarza
Naruszon został INTERES LODZIARZA.
Wśród plwocin, wymiocin, diabelskiego krzyku,
Chcesz bym coś wyrzekł o Ojcu Rydzyku ?
A ja do tego dodałbym i TUSKA
By z dwóch jednego odłowić łobuzka.
I w tej medialnej przeogromnej tubie
Na cel wezmę DRUGIEGO , bo go bardziej lubię !
Gdzieś ZNIKNĄŁ CZYN, co w przyszłość wkroczyć miał śmiało,
O którym w wyborach gadał nie mało.
I z niego drogą wyjdzie on krótką,
Bo czas obietnic nie równa się skutkom !
Gdy z rana jasność słońca rozpostarła
Olbrzymi czyni cień małego karła
Lecz na wpół nieba, gdy dojdzie tropika
Mały małego, cień będzie karlika.
Nie usłyszy go nawet nikt przez stetoskop
I nie ujrzy go ni kto, przez Habla mikroskop
I powstanie punkt taki malutki, prześliczny
Taki abstrakcyjny - wręcz matematyczny
Cud archaiczny.
Dziękuję ~~ediemu za zadane pytanie,
Nie wiem czy wyczerpująco odrzekłem ja na nie.
~~ Agamemnon
Jaki mikroskop Habla ? Teleskop wstaw panie !
~~ edi
Jak teleskop w wszechświat święty
Mknie po wszystkie jego kresy
To go Habel wnet odwróci
W nieskończoność punkt zwinięty
By w ten sposób dojrzeć Tuska !
~~ Agamemnon
Tyle słów padło o Tusku, bez liku
Powiedz coś jeszcze o ojcu Rydzyku .
~~ edi
Więc odpowiem ci krótko:
Gra dusza jego pod geniusza dłonią
I struny dźwiękiem jego duszy dzwonią
Jak krążeniem krwi ciało żyje
Tak przez niego, wśród tego cienia
Pośród pomówień, bólów cierpienia
Zegar mądrość i idzie i bije.
On do tonów wszech duszy
Struny wszelkiego dobra nastroił
Granice ich echa niebieskie poruszył
Niebieskim echem będzie ziemię poił.
I nie przeszkodzi mu gawiedzi zgraja !
Co jak letnie owady, lecące stadami
Ku słońcu, samo słońce zaćmiły przed nami.
I choć jesień jest żółta i czas owocowania
I liść już spadł i wstała szaruga
Lecz nie znajdziesz w niej ani krzty śmierci,
W jesieni nić życia przeciąga się długa
Drogi Tusku, tobie tylko
Co niebieskie oddać niebu
I zastanów się nad chwilką
Dzień twej śmierci i pogrzebu
Będą ciebie w mnogim tłumie
Ci potępiać, ci wynosić
Lecz się znajdzie kto zrozumie
Westchnie ze mną - TO JUŻ DOSYĆ !
A Tusk spowity w wieczne mroki
Tylko z piołunów czerpie soki
I pustką życia, nicość ziemi
Kreśli barwami ponętnymi.
Cudzym się one tuczą ciałem
Ssie jak pasożyt cudze soki:
W rozwodzie z myślą z ideałem,
Ku pełnej zdradzie zwraca kroki,
Mistrzów odarł z grobów po to,
By przehandlować laur na złoto.
I przed tą hańbą tą o wstydzie !
Kraj dziś na klęczkach przed nim idzie,
Szydząc z natchnienia i rozumu
Pełnej gawiedzi, pełen tłumu
A on nienawiść wciąż podsyca
POsmaleńców syna nałożnica.
Cóż spytacie , z owymi książęty,
Co siedem wieków jak próchnieją w grobie
Pargaminowy, na klamry zamknięty
Wolumen dziejów - niech spoczywa sobie;
Szanując przodków relikwiarz święty,
Oczy ku przyszłej wytężamy dobie !
Cóż mamy cenić Dojczetów czy Ruska
Wczorajszy zachód ? Czy jutrznię co wschodzi
Z nad maralowych kresów Pułtuska ?
Tusk wielkie to imię, jak grom na mnie spada
Na odgłos strzału senne ptaków stada,
Tak na dźwięk tego słowa zrywają się we mnie
Stada myśli i lecą przez żywota ciemnie.
Czy ta historia mojej współczesności
W snach dziejów z wielkim szacunkiem zagości ?
Gdyż z Wiejskiej wypłynął do PO-rtu statek
I przywiózł Polakom wstydu dostatek.
